嵐山にて エピソード２ ความประทับใจเมื่อไปเกียวโต
| ขอบคุณสำหรับการเยี่ยมชมบล็อกของฉัน |
今日もありがとう 
|
|
18 Nov
嵐山を訪れた日、わたしたちはお姉さんの京都のお友達と会う約束をしていました。
ほんとは彼女のお店で食事をしたかったのですが残念なことにその日はちょうど定休日でした。
それで彼女は嵐山まで来てくれたのです。京都に住んでいる女優さんで、気さくで明るいお姉さんです。
みんなでコーヒーーショップに入り、そこでまたまた記念写真。
![嵐山01 (2)[1]](https://blog-imgs-94.fc2.com/b/a/n/bangkokwitch/201811171443030c1.jpg)
そのお店にはお餅を使った和菓子があります。それぞれちがったメニューを注文しました。どれも美しくそして美味しかったのです。
その後は、有名な竹林に続く通りでお土産物屋をウロウロ。
ついいろんなものを買ってしまいます。京都のお土産物はどれもほんとにキュート。
あ、そうそう、川べりを歩いているときみた光景を思い出しました。
日本旅館からお客様の見送りに出てきた二人の女性スタッフ。
渡月橋の方向に帰ってゆく二人のお客様を見送りながら彼女たちは姿が見えなくなるまで頭を下げ続けていたのです。
わたしと妹は歩きながら何度も振り返り二人の女性スタッフを眺めました。
彼女たちはお客様が500メートル歩き、角を曲がるまで頭を下げたままでした。
「こんな光景はタイではけっして見られないわね」
妹に言いました。
とても印象深かった光景です。
わたしはこのような謙虚な日本の文化が好きです。
タイ人に感銘を与え、何度も何度も日本を訪れたいと思う魅力的で伝統的な日本文化を、このようにして目の当たりにできることはすばらしいです。
さて、お土産物屋をあちこち見ながら竹林に着きました。竹林は少しだけ中に入って歩きましたが人が多すぎて、わたしたちは写真を撮っただけですぐにローカル駅へ。
それにわたしは何度も来ているので。もういいかなという気持ちもあったのです。
ローカル電車で京都市内へ向かいます。
ミルキーのためのビッグ・ミッションがこのあと待っています。
次回もどうぞお越しくださいませ。
วันนี้เรามีนัดเพื่อพบกับเพื่อนของพี่สาวญี่ปุ่นที่ Arashiyama
น่าเสียดายที่วันนี้ร้านอาหารของเธอปิดทำการ
เพราะฉันชอบมาทานพิซซ่าญี่ปุ่นกับยากิโซบะที่ร้านของเธอมาก
ดังนั้นเราจึงนัดเจอกันและทานของว่างร่วมกันที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
เมื่อเราเจอกัน เราถ่ายรูปร่วมกันอีกเช่นเคย
ขนมที่ร้านนี้เป็นขนมโมจิดั้งเดิมหลากหลายแบบ
พวกเราสั่งขนมแบบไม่ซ้ำกันเลย ซึ่งขนมนี้สวยทั้งหน้าตาและก็อร่อยด้วย
หลังจากที่พวกเราทานอาหารว่างเสร็จแล้ว
พวกเราก็เดินช็อปปิ้งต่อตรงถนนสายช็อปปิ้งที่เดินเข้าป่าไผ่
เราแวะร้านโน้น ออกร้านนี้ และฉันก็ได้ของที่ฉันต้องการ
เนื่องจากอดใจไม่ไหว เพราะของในเมืองเกียวโตแล้วนแล้วแต่น่ารักทั้งนั้น
ระหว่างทางที่เราเดินไปยังป่าไผ่
เราเจอโรงแรมแห่งหนึ่ง มีพนักงานเดินออกมาส่งแขกที่หน้าโรงแรม
ฉันกับน้องสาวฝาแฝดรู้สึกทึ่งมากและมองเหลียวหลังตามอยู่นาน
เพราะว่าพนักงานโรงแรม 2 คนที่เดินออกมาส่งแขกภายนอกนั้น
โค้งคำนับส่งแขกที่เดินออกจากโรงแรมอยู่นานมาก
ฉันกับน้องสาวฝาแฝดของฉันต่างก็สงสัยกันว่าเธอ 2 คนนั้้นจะโค้งส่งแขกนานขนาดไหน
ตอนนั้นพวกเรา 2 คนก็หันไปมองที่แขกที่เดินออกจากโรงแรมนั้นไปด้วย
แขกที่เดินออกไปนั้น เดินเป็นเส้นทางตรงประมาณราวๆ 500 เมตรได้และพวกเขาก็เดินเลี้ยวซ้ายเข้าซอยไป
หลังจากนั้นพนักงานโรงแรม 2 คนนั้นจึงหยุดโค้งคำนับและเดินกลับเข้าโรงแรม
ฉันจึงคุยกันกับน้องสาวฝาแฝดว่า เราไม่สามารถเห็นภาพแบบนี้ที่ไทยได้เลย
เราสองคนทึ่งกันมากกับเหตุการณ์ที่พวกเราได้เห็นตรงหน้าด้วยสายตาของพวกเราเอง
ฉันชอบวัฒนธรรมของคนญี่ปุ่นเช่นนี้ ซึ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความนอบน้อมและไม่ดูถูกเหยียดหยามกัน
และนี่คงเป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งที่พวกเราคนไทยสามารถสัมผัสถึงวัฒนธรรมดั้งเดิมของคนญี่ปุ่นที่ทำให้คนไทยอย่างเราเกิดความประทับใจ และอยากมาเยือนญี่ปุ่นซ้ำแล้วซ้ำอีก
เมื่อเราเดินถึงทางเข้าป่าไผ่ เราเดินกันเข้าไปไม่ลึกมาก
เพราะว่าเวลานั้นเป็นเวลาประมาณเที่ยงแล้ว และคนเริ่มเยอะมาก
เราจึงถ่ายรูปบริเวณนั้นเพื่อให้เห็นว่าเรามาถึงป่าไผ่กันแล้ว
หลังจากนั้น เราจึงเดินออกมาเพื่อมาขึ้นรถไฟท้องถิ่นของที่นี่เพื่อที่จะกลับเข้าเมืองเกียวโตกัน
เนื่องจากเรามีภารกิจอีกอย่างที่ต้องทำเพื่อสาวน้อยมิลค์กี้
จะเป็นอะไรนั้น โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
嵐山を訪れた日、わたしたちはお姉さんの京都のお友達と会う約束をしていました。
ほんとは彼女のお店で食事をしたかったのですが残念なことにその日はちょうど定休日でした。
それで彼女は嵐山まで来てくれたのです。京都に住んでいる女優さんで、気さくで明るいお姉さんです。
みんなでコーヒーーショップに入り、そこでまたまた記念写真。
![嵐山01 (2)[1]](https://bangkokwitch.blog.fc2.com/img/201811171443030c1.jpg/)
そのお店にはお餅を使った和菓子があります。それぞれちがったメニューを注文しました。どれも美しくそして美味しかったのです。
その後は、有名な竹林に続く通りでお土産物屋をウロウロ。
ついいろんなものを買ってしまいます。京都のお土産物はどれもほんとにキュート。
あ、そうそう、川べりを歩いているときみた光景を思い出しました。
日本旅館からお客様の見送りに出てきた二人の女性スタッフ。
渡月橋の方向に帰ってゆく二人のお客様を見送りながら彼女たちは姿が見えなくなるまで頭を下げ続けていたのです。
わたしと妹は歩きながら何度も振り返り二人の女性スタッフを眺めました。
彼女たちはお客様が500メートル歩き、角を曲がるまで頭を下げたままでした。
「こんな光景はタイではけっして見られないわね」
妹に言いました。
とても印象深かった光景です。
わたしはこのような謙虚な日本の文化が好きです。
タイ人に感銘を与え、何度も何度も日本を訪れたいと思う魅力的で伝統的な日本文化を、このようにして目の当たりにできることはすばらしいです。
さて、お土産物屋をあちこち見ながら竹林に着きました。竹林は少しだけ中に入って歩きましたが人が多すぎて、わたしたちは写真を撮っただけですぐにローカル駅へ。
それにわたしは何度も来ているので。もういいかなという気持ちもあったのです。
ローカル電車で京都市内へ向かいます。
ミルキーのためのビッグ・ミッションがこのあと待っています。
次回もどうぞお越しくださいませ。
今日もありがとう | |
วันนี้เรามีนัดเพื่อพบกับเพื่อนของพี่สาวญี่ปุ่นที่ Arashiyama
น่าเสียดายที่วันนี้ร้านอาหารของเธอปิดทำการ
เพราะฉันชอบมาทานพิซซ่าญี่ปุ่นกับยากิโซบะที่ร้านของเธอมาก
ดังนั้นเราจึงนัดเจอกันและทานของว่างร่วมกันที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
เมื่อเราเจอกัน เราถ่ายรูปร่วมกันอีกเช่นเคย
ขนมที่ร้านนี้เป็นขนมโมจิดั้งเดิมหลากหลายแบบ
พวกเราสั่งขนมแบบไม่ซ้ำกันเลย ซึ่งขนมนี้สวยทั้งหน้าตาและก็อร่อยด้วย
หลังจากที่พวกเราทานอาหารว่างเสร็จแล้ว
พวกเราก็เดินช็อปปิ้งต่อตรงถนนสายช็อปปิ้งที่เดินเข้าป่าไผ่
เราแวะร้านโน้น ออกร้านนี้ และฉันก็ได้ของที่ฉันต้องการ
เนื่องจากอดใจไม่ไหว เพราะของในเมืองเกียวโตแล้วนแล้วแต่น่ารักทั้งนั้น
ระหว่างทางที่เราเดินไปยังป่าไผ่
เราเจอโรงแรมแห่งหนึ่ง มีพนักงานเดินออกมาส่งแขกที่หน้าโรงแรม
ฉันกับน้องสาวฝาแฝดรู้สึกทึ่งมากและมองเหลียวหลังตามอยู่นาน
เพราะว่าพนักงานโรงแรม 2 คนที่เดินออกมาส่งแขกภายนอกนั้น
โค้งคำนับส่งแขกที่เดินออกจากโรงแรมอยู่นานมาก
ฉันกับน้องสาวฝาแฝดของฉันต่างก็สงสัยกันว่าเธอ 2 คนนั้้นจะโค้งส่งแขกนานขนาดไหน
ตอนนั้นพวกเรา 2 คนก็หันไปมองที่แขกที่เดินออกจากโรงแรมนั้นไปด้วย
แขกที่เดินออกไปนั้น เดินเป็นเส้นทางตรงประมาณราวๆ 500 เมตรได้และพวกเขาก็เดินเลี้ยวซ้ายเข้าซอยไป
หลังจากนั้นพนักงานโรงแรม 2 คนนั้นจึงหยุดโค้งคำนับและเดินกลับเข้าโรงแรม
ฉันจึงคุยกันกับน้องสาวฝาแฝดว่า เราไม่สามารถเห็นภาพแบบนี้ที่ไทยได้เลย
เราสองคนทึ่งกันมากกับเหตุการณ์ที่พวกเราได้เห็นตรงหน้าด้วยสายตาของพวกเราเอง
ฉันชอบวัฒนธรรมของคนญี่ปุ่นเช่นนี้ ซึ่งเต็มเปี่ยมไปด้วยความนอบน้อมและไม่ดูถูกเหยียดหยามกัน
และนี่คงเป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งที่พวกเราคนไทยสามารถสัมผัสถึงวัฒนธรรมดั้งเดิมของคนญี่ปุ่นที่ทำให้คนไทยอย่างเราเกิดความประทับใจ และอยากมาเยือนญี่ปุ่นซ้ำแล้วซ้ำอีก
เมื่อเราเดินถึงทางเข้าป่าไผ่ เราเดินกันเข้าไปไม่ลึกมาก
เพราะว่าเวลานั้นเป็นเวลาประมาณเที่ยงแล้ว และคนเริ่มเยอะมาก
เราจึงถ่ายรูปบริเวณนั้นเพื่อให้เห็นว่าเรามาถึงป่าไผ่กันแล้ว
หลังจากนั้น เราจึงเดินออกมาเพื่อมาขึ้นรถไฟท้องถิ่นของที่นี่เพื่อที่จะกลับเข้าเมืองเกียวโตกัน
เนื่องจากเรามีภารกิจอีกอย่างที่ต้องทำเพื่อสาวน้อยมิลค์กี้
จะเป็นอะไรนั้น โปรดติดตามตอนต่อไปค่ะ
テーマ : タイでの生活・暮らし
ジャンル : ライフ
|
|
