有名 フライドポークのお店 ข้าวหมูทอดชื่อดัง

わたしのオフィスの近くにある食べもの屋さん、いつもその前を通るのですが、目にするのは行列の人々。

お店の名前は　｛チョーン姉さんのフライドポーク｝
(チョーンはフライドポークをはじめた創設者の名前）

タイの人々はお手軽な食べ物が好きです。
ひとつのお皿にご飯と一種類か二種類のおかずがあればじゅうぶんなの。

このお店はご飯が食べ放題。
オフィスワーカーも肉体労働者もとくに男性が多いようです。
なにより値段の安さが魅力で、多くの人がフライドポークを食べています。

お店では他にも１０種類以上のメニューから選べるのですが、ここではフライドポークの美味しい」食べ方を。
それには、用意されているスパイシー・ソースがベストで、これがより美味しくしてくれるのです。






わたしがお友達とこのお店へ行っても、まずオーダーするのはフライドポークから。
もし、ご飯は別にしてフライドポークだけなら１００グラム２２バーツ（約７０円）ですが、ご飯と一緒にして２７バーツからスタートするのが普通で、もう１品お皿に追加すると、たった３バーツのプラスなのです。
それになにかスープがほしければ５バーツの追加でOKです。






もちろん一緒に食べる野菜もあり、テーブルには甘いデザートとしてフリーのバナナが置かれています。





いかがですか、
バンコクへお越しのときはご案内しますよ。

แถวที่ทำงานฉันมีร้านอาหารอร่อยอยู่ร้านหนึ่ง
ที่ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ครั้งกี่หน ฉันก็มักจะเห็นคนต่อแถวยาวเพื่อรอซื้อ
ร้านนี้ชื่อว่า "หมูทอดเจ๊จง"
เนื่องจากคนไทยเรามักกินอาหารที่ง่ายๆ
ในข้าว 1 จานมีกับข้าวเพียงแค่ 1 อย่างหรือ 2 อย่างก็เพียงพอแล้ว
และร้านนี้ยังสามารถเติมข้าวได้ไม่อั้นด้วย
ส่วนใหญ่จะเป็นผู้ชายที่เป็น messenger หรือบุคคลที่ใช้แรงงานเยอะมาทาน
เพราะร้านนี้ราคาถูกมาก
และอาหารขึ้นชื่อที่ทุกคนต้องมาทานก็คือ หมูทอด
นอกจากนั้นยังมีกับข้าวอย่างอื่นกว่า 10 เมนูให้เลือกสรรอีกด้วย
และมีน้ำจิ้มแจ่วรสแซ่บให้ราดกับหมูทอด มันช่างเข้ากันมากๆ

เมื่อก่อนฉันกับเพื่อนๆ เคยไปทานร้านนี้บ่อยๆ
และทุกครั้งก็ต้องสั่งหมูทอดซึ่งเป็นเมนูเด็ดร่วมกับเมนูอื่นๆ
หากสั่งเพียงหมูทอดกลับบ้านอย่างเดียว 100 กรัม ราคาเพียง 22 บาทเท่านั้น
แต่หากทานที่ร้าน ราคาเริ่มต้นถ้าสั่งกับข้าว 1 อย่างจะเริ่มที่ 27 บาท
ถ้าเพิ่มกับข้าวอื่นๆอีก ราคาจะเพิ่มขึ้น 3 บาทต่อเมนูใน 1 จาน
นอกจากนั้น ร้านนี้ยังมีน้ำซุปไว้บริการเพียงถ้วยละ 5 บาทเท่านั้น
และมีผักต่างๆ ให้ทานแกล้มด้วย
และทุกโต๊ะจะมีกล้วยน้ำว้าให้ได้ทานเป็นของหวานอีกด้วย

こんな美味しいイチゴ食べたことない รสชาติสตรอเบอร์รี่ที่ไม่เคยได้ทานมาก่อน

日本は４度目でしたがこんなイチゴははじめてでした。

もちろんタイにもイチゴはあります。ほとんど冬、涼しい季節ですが車で新鮮なのを売りに来ます。
わたしも時々高くないときに買うのですが、その多くはあまり甘くなく粒も小さいのです。

今年、日本で花見に連れてもらったとき、大粒のイチゴを持ってきてくれて方がいらっしゃいました。
そのイチゴ、
どれもとってもアマ～いのです。
これほど美味しいイチゴはいままで食べたことがなかったです。

わたしの舌が今もあの味を覚えています。
また日本へ行くチャンスがあればなんとかして食べたい。

やはり同じ果物でも涼しい場所で作られたほうが暑い場所のものよりおいしいのでしょうか。

➡

การมาญี่ปุ่นครั้งที่ 4 ของฉัน
ฉันเพิ่งเคยได้กินสตรอเบอร์รี่สดๆจากแดนปลาดิบเป็นครั้งแรก
แน่นอนว่าฤดูหนาวของไทยมีสตรอเบอร์รี่ให้ทานเช่นกัน
ฉันได้ลองซื้อทานในราคาที่ฉันพอรับได้
ส่วนใหญ่แล้วฉันมักจะเจอลูกที่เปรี้ยวมากกว่าลูกหวานและลูกที่ทานจะเป็นไซส์ขนาดเล็กมาก

เมื่อวันที่ฉันได้มีโอกาสไปร่วมงานวันฮานามิกับบรรดาเหล่าแฟนคลับของพี่สาวฉัน
ฉันได้รับสตรอเบอร์รี่ลูกใหญ่จากผู้ใหญ่ใจดี
ทุกลูกที่ได้ทาน อร่อย สดชื่น และหวานมาก
ฉันไม่เคยทานสตรอเบอร์รี่ที่อร่อยแบบนี้มาก่อนเลย
ตอนนี้ฉันก็ยังคงจดจำรสชาติของสตรอเบอร์รี่เหล่านั้นได้
และถ้ามีโอกาสครั้งหน้าฉันไปญี่ปุ่นก็อยากจะไปทานอีก
แบบนี้นี่เองที่เขาว่ากันว่าผลไม้ชนิดเดียวกันจากเมืองหนาวยังไงก็อร่อยกว่าผลไม้ที่ปลูกในเมืองร้อน

たくさんのプレゼント、ありがとう ขอบคุณผู้ให้ของขวัญทุกท่าน

バンコクへ戻って最初にしたことは、バッゲージを開いて、日本でいただいたたくさんのプレゼントを写真に撮ることでした。

日本へ行くたびにわたしは周りの人々に愛されていることをあらためて感じます。

その喜びは心をあたたかくしてくれます。
もちろんタイの家族は私を愛してくれていますが、おなじように日本でも周りの人々と絆があることはほんとに幸せなことです。

自分が生まれ育ったのではない海を越えたよその国で、こんなにあたたかい心の人々に出会えるなんて、以前は想像もできませんでした。

日本のすべての場所でいただいた最高の友情はわたしをあたたかくつつみ満面の笑顔にしてくれます。
ほんとうにありがとう、感謝でいっぱいです。

➡

เมื่อกลับมาถึงกรุงเทพฯ
สิ่งแรกที่ฉันทำคือรวบรวมสิ่งของที่ได้รับมาจากญี่ปุ่นทั้งหมดและถ่ายภาพเก็บไว้
พอเปิดออกดูจึงพบว่ามีจำนวนเยอะมาก
ยิ่งจำนวนครั้งที่ฉันไปญี่ปุ่นมากขึ้นเท่าใด
ฉันยิ่งรู้สึกว่าตัวเองยิ่งเป็นที่รักของบุคคลรอบตัวมากขึ้นเท่านั้น
ฉันรู้สึกดีใจและอบอุ่นหัวใจมาก
นอกจากฉันจะมีครอบครัวที่รักฉันแล้ว
ฉันยังได้รับมิตรภาพที่น่าทึ่งจากบุคคลรอบตัวอีกด้วย
ฉันไม่เคยคิดเลยด้วยซ้ำว่าในชีวิตของฉันจะได้มีโอกาสบินข้ามน้ำข้ามทะเลไปสัมผัสกับผู้คนที่น่ารักและแสนใจดีในแผ่นดินที่ไม่ใช่แดนเกิดเลยแม้แต่น้อย
ขอบคุณมิตรภาพอันแสนอบอุ่นที่ทำให้ฉันอุ่นใจและยิ้มได้ตลอดทุกทริป
ฉันขอขอบคุณจากใจจริงๆค่ะ



最近は姪っ子ミルキーにもたくさんプレゼントが
わたしのお土産よりも喜ぶのよ

タイ・レストラン in JAPAN ร้านอาหารไทยในญี่ปุ่น

お姉さんと二人で日本一長いと言われる大阪・天神橋筋商店街を歩いていたときです。

あちこちキョロキョロしていたわたしの目はタイ語をみつけて一瞬ストップです。

それは"Thai food Phak Chee".（タイフード　パクチー）というレストランでした。

お店の中をのぞくと壁に貼り付けられたタイ語のメニューが。それはまるでタイにいるような感じなのです。

もしかしたらこのレストランのオーナーはタイ人なのかしら？

そんなわたしの疑問は同じ魔術師のサクラお姉さんにはすぐ伝わります。
お姉さんはさっさとレストランに入ってゆきスタッフに質問してくれ、働いているシェフがタイ人なのだとわかりました。

でも残念なことにちょうど営業時間外でした。
もし営業中ならわたしとお姉さんはそのレストランで日本のタイ・フードを食べることができたのに残念。

➡

เมื่อฉันเดินช็อปปิ้งอยู่ย่าน Tenjimbashisuji 6 Chrome
และได้ฉันสายตาของฉันสำรวจดูสิ่งของต่างๆรอบตัว
จนเดินมาพบร้านๆหนึ่งเขียนตัวอักษรภาษาไทย
มีชื่อร้านว่า "ร้านอาหารไทยผักชี"
และเมื่อมองเข้าไปภายในร้านก็เจอเมนูขนาดยักษ์
เหมือนร้านอาหารในเมืองไทยจริงๆ
และเมนูยักษ์นั้นก็เขียนเป็นภาษาไทยด้วย
ด้วยความแปลกใจ ฉันจึงอยากรู้ว่าเจ้าของเป็นคนไทยไหม
พี่สาวแสนใจดีจึงเดินเข้าไปถามพนักงานในร้านให้
จึงได้ทราบความมาว่าเชฟเป็นคนไทย
และเนื่องจากเวลานั้นร้านยังไม่เปิดให้บริการ
หากเปิดให้บริการ ฉันกับพี่สาวคงได้ลองทานอาหารไทยในญี่ปุ่นแน่นอน

ラジオ局でトーク 4/17 OnAir เมื่อไปบันทึกเสียงจริงที่รายการวิทยุ

４月１９日の夜、無事にバンコクへ戻りました。

日本へ行くたびラジオステーションにお邪魔します。
そしていつもエキサイト。

昨年の春、はじめてラジオステーションにお伺いしてからもう一年が過ぎました。
でもまだうまく日本語会話ができません。
ほんのすこし単語がしゃべれるだけ、まるで赤ちゃんです。

今回も緊張で日本語が話せません。
なんにも打ち合わせなしのスタジオでした。

でも、勉強してきっといつかね。

今日はメインキャスターのお誕生日をメイントピックにスタジオでのトークを短く編集しました。
OK、では聴いてくださいネ、どうぞ。

➡

เมื่อฉันมาถึงประเทศญี่ปุ่น
ฉันก็ได้รับคำเชื้อเชิญสำหรับการสัมภาษณ์สดในรายการวิทยุเสมอ
ฉันรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้ง
เพราะผ่านมา 1 ปีที่ฉันได้มารายการวิทยุครั้งแรกเมื่อฤดูซากุระปีที่แล้ว
แต่ฉันก็ยังไม่สามารถพูดภาษาญี่ปุ่นเพื่อการสนทนาแบบเป็นประโยคได้เลย
ตอนนี้ฉันเหมือนกำลังอยู่ในช่วงเด็กอนุบาลวัยเตาะแตะ
ที่ฉันกำลังค่อยๆจำศัพท์ทีละคำและพอจะพูดออกมาได้บ้างนิดหน่อย
แต่สุดท้ายก็ยังพูดไม่ได้อยู่ดี
แต่ฉันจะพยายามเรียนรู้ให้มากกว่านี้

ต่อไปเชิญรับฟังเสียงออกอากาศได้เลยค่ะ

わたしはどこにいるの？ ฉันอยู่ที่ไหนกันแน่

４月１９日の夜、無事にバンコクへ戻りました。

バンコクへ戻ると、どれほど暑いか、お友達が教えてくれていたのでわかっていました。
飛行機から降りるとき日本からの服装をチェンジして準備万端です。
バッゲージを受け取り空港の外へ出ました。

オオ！！　なんと暑い！！

予約していたタクシーを待つ間、約１０分、体中から汗が吹き出しました。

深夜にちかい時間、コンドミニアムに帰り着いたときはほんとに疲れていました。
シャワーを浴びてすぐにベッドにダウン。

午前４時ごろ、仕事のために起きる時間です。
すこし早かったのは夢のせいです。
それは、日本に滞在している幸せな夢でした。
でもすぐにそれは夢だとわかり、ああ、今はバンコクにいるんだ、と現実が。

ほんの一瞬ガックリして、すぐに気を取り直し、シャワーです。
さあまた頑張りましょう。

➡

คืนวันที่ 19 เมษายน ฉันกลับถึงเมืองไทยโดยปลอดภัย
ฉันรู้ว่าเมืองไทยร้อนมากแค่ไหนจากคำบอกเล่าของเพื่อนๆ
ก่อนลงจากเครื่องบินฉันจึงเตรียมตัวถอดเสื้อหนาว
พอรับกระเป๋าเดินทางเสร็จ ฉันก็เดินออกมาข้างนอกสนามบิน
แต่ความรู้สึกแรก "โอ้ว...ร้อนมากเลย"
เหงื่อค่อยๆไหลออกมาจากทุกส่วนของร่างกายทั้งที่ฉันยืนเฉยๆ

พอกลับมาถึงคอนโด ด้วยความเหนื่อยล้าและล่วงเลยเวลาเกือบเที่ยงคืน
ฉันจึงรีบอาบน้ำให้สบายตัวและเข้านอนอย่างเร็ว
เวลาประมาณตี 4 เป็นเวลาที่ฉันต้องตื่นนอนเพื่อไปทำงาน
ฉันกลับสะดุ้งตื่นจากฝันและลืมตามองเพดาน
พร้อมกับคิดว่า "อ้าว! นี่ฉันอยู่กรุงเทพฯ แล้วเหรอเนี่ย"
ในความฝันของฉัน ฉันฝันว่าฉันยังอยู่ที่ญี่ปุ่นและมีความสุขกับที่นั่นอย่างมาก
พอตื่นจากความฝัน ใจฉันห่อเหี่ยวไปสักพัก
และรีบอาบน้ำแต่งตัวไปทำงานตามปกติ

ありがとうJAPAN ขอบคุณญี่ปุ่น

春の旅、最後の日がやってきました。

あっというまに過ぎてしまった日々です。
毎日起きるとカレンダーを見て、あと何日残っているの？　そればかり気にしていました。

この旅が終わると次はいつ来れるのか、いまはわかりません。

春の旅でたくさんの美しい場所を訪れました。
そしてもっともっとたくさんの場所へ行きたかったのですが、時間の問題もあって思うようにはなりませんでした。
もっと日本語が理解できれば自分一人でいろんな場所へ行けたのに。

多くの外国人旅行者がどうして自分たちだけで旅をできるのか考えてみました。
それは多分わたし自身が列車で移動する方法などをもっと勉強しないといけないのでしょう。

そんなに遠くない場所なら歩いてでも行けるでしょう。
でも遠い場所ならハズバンドやお姉さんの手を借りなければなりませんでした。

タイランドへ戻ってもたくさんの思い出は心にそしてスマートフォンに残っています。

日本のことを考えたとき、わたしは迷わず写真やビデオを見て、またこのブログになにか書くことでしょう。

最後に、
たくさんの方々にお礼を言わなくてはなりません。

愛するハズバンドそしていつもわたしを心配し心遣いをしてくださったお姉さん。

淡路島のやさしいお二人。
いっぱいのあたたかい心をいただきました。

そしてお目にかかった多くの方々。
たくさんのプレゼントとすてきな思い出に感謝でいっぱいです。

すべての日本に
心よりありがとう。

➡

และแล้ววันสุดท้ายของทริปนี้ก็มาถึง
เวลาในแต่ละวันที่อยู่ญี่ปุ่นช่างผ่านไปไวเหลือเกิน
ตอนที่ฉันอยู่ญี่ปุ่น หลังจากตื่นนอนทุกเช้า ฉันจะมองปฏิทินสักพักพร้อมกับครุ่นคิดว่าวันนี้เป็นวันที่เท่าไหร่แล้ว และเหลืออีกกี่วันที่ฉันจะได้อยู่ที่นี่
หลังจากทริปนี้สิ้นสุดลง ฉันยังไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้มีโอกาสกลับมาอีก
ทริปนี้ฉันได้ไปเที่ยวมาหลายที่ ทั้งแปลกใหม่และสวยงาม
และก็ยังมีอีกหลายที่ที่ฉันอยากไปอีก แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้ไป เพราะด้วยเหตุผลหลายๆประการ
ฉันคิดว่าการเดินทางด้วยรถไฟไปในสถานที่ต่างๆเป็นอะไรที่ไปได้สะดวกมาก
แต่มันคงง่ายกว่าถ้าฉันพอเข้าใจภาษาญี่ปุ่นบ้าง

ฉันมานั่งคิดว่าทำไมนักท่องเที่ยวคนอื่นยังมาเที่ยวด้วยตนเองได้โดยไม่ต้องมีคนนำทาง
บางทีฉันอาจจะต้องพยายามทำการบ้านศึกษาเส้นทางให้มากกว่านี้
ทุกวันนี้ถ้าฉันอยากไปไหนในที่ที่ไม่ไกล
ฉันต้องใช้ขาของฉันค่อยๆเดินไปแทนการโดยสารรถไฟทุกที
หรือถ้าหากไปที่ไกลๆ ก็ต้องรบกวนสามีหรือพี่สาวที่ญี่ปุ่นให้ช่วยพาไป

หลังจากกลับไปถึงเมืองไทยแล้ว
ฉันคงนั่งดูรูปถ่ายที่ได้ถ่ายไว้ขณะอยู่ที่ญี่ปุ่น
พร้อมกับนึกถึงความทรงจำต่างๆที่อยู่ที่นั่น
และคงจะได้นำมาเขียน blog ให้ทุกคนได้อ่านกันต่อไป

สุดท้ายฉันขอขอบคุณสามีที่น่ารัก พี่สาวแสนใจดีที่คอยดูแลตลอดเวลา ผู้ใหญ่ใจดี 2 ท่านจากเกาะ Awaji ที่พาฉันเที่ยวจนเกือบทั่วเกาะ และบุคคลรอบตัวฉันที่มอบสิ่งของต่างๆรวมถึงความปราถนาดีให้แก่ฉันทุกคน
ขอขอบคุณจากใจจริงๆค่ะ

ミルキーお菓子作りに挑戦 ขนมบัวลอย

ソンクラーン祭の長い休み、
姪っ子ミルキーたちは例年のようにタイ東北部イサーンにあるパパのホームタウンへ行きました。

今年７歳になるミルキーはいろいろなイベントに参加できるようになりました

今年は東北ケマラート町でみんなと同じ衣装を着てソンクラーン・パレードに参加しました。

そしてもう一つの新しい体験は、むかしのお菓子・ブアローイを作ることでした。
このお菓子ブアローイはかぼちゃの黄色とタロイモの紫色を使用します。その他ハーブのパンダナスをミックスします。
今回ミルキーは自分でこれを作って食べたのです。

➡

วันหยุดยาวสงกรานต์
ครอบครัวของสาวน้อยมิลค์กี้ได้เดินทางกลับต่างจังหวัด ซึ่งทำเป็นประจำเช่นนี้ทุกปี
ครั้งนี้มิลค์กี้เธอเริ่มโตขึ้นในวัยย่าง 7 ขวบ
ไม่ว่ามีกิจกรรมอะไร เธอได้ลองทำทุกอย่าง
ครั้งนี้เธอได้ใส่ชุดไทยพื้นเมืองของอ.เขมราฐ
พร้อมกับได้เดินขบวนแห่นางสงกรานต์ด้วย
อีกประสบการณ์ใหม่ เธอยังได้มีโอกาสทำขนมบัวลอย ขนมไทยซึ่งมีมายาวนานมาก
เป็นขนมที่ทำมาจากแป้งข้าวเหนียว มาผสมกับสีสันต่างๆจากธรรมชาติ เช่น สีม่วงจากเผือก สีเหลืองจากฟักทอง สีเขียวจากใบเตย เป็นต้น
ซึ่งครั้งนี้มิลค์กี้สนุกกับการปั้นแป้งเป็นสีสันต่างๆและยังได้ทานขนมจากฝีมือตัวเองอีกด้วย

Radio パーンのバンコクからこんばんわ 4/10 OnAir กลับบ้านเกิด

ソンクラーン祭りではたくさんの人々がふるさとへ帰ります。

わたしはといえば、バンコクで生まれ育ち、学校へ行きそして今は同じバンコクで仕事をしています。

でも日本人のハズバンドと結婚してからは、ソンクラーンのような長いお休みには彼のホームタウンへ帰ります。

日本へ行くようになってから多くの印象的な出来事を目にし、自分のブログやFacebookにも書いてきました。

今日アップしているラジオでもそのようなトピックを取り上げています。
今週もお聴きくださいネ、どうぞ。

➡

ในเทศกาลสงกรานต์ หลายคนต่างมุ่งหน้ากลับบ้านเกิดที่ต่างจังหวัด
ส่วนฉันนั้นเป็นคนกรุงเทพฯ เกิด โต เรียน และทำงานที่กรุงเทพฯ มาโดยตลอด
ตั้งแต่ฉันมีสามีเป็นคนญี่ปุ่น
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ทุกวันหยุดยาว เช่น ช่วงเทศกาลสงกรานต์
ฉันมักจะกลับบ้านเกิดของสามีเช่นกัน
ตั้งแต่มาญี่ปุ่น ฉันรู้สึกประทับใจหลายอย่างตามที่ฉันเคยได้เขียนใน blog มาก่อน
และนี่เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ฉันชอบในญี่ปุ่น
เชิญรับฟังได้เลยค่ะ

ソンクラーン祭り วันสงกรานต์

毎年４月１３日から１５日はタイではソンクラーン祭です。
タイで西暦が導入されるまで、昔から続いてきたタイのお正月なのです。

外国の方にはソンクラーンというのはお互いに水をかけあうフェスティバルと認識されています。

毎年4月13日のソンクラーンは、またタイ国あげての成人の日でもあります。
この日、若い女性と男性は長老の手に水を注いで祝福を願います。そしてそのあと、女性と男性はお互いに水をかけあうのです。

また４月１４日はファミリーデーでもあり、ファミリーは一緒に過ごします。
地方から働きに来ている多くの人々は家族と過ごすため故郷へ帰り、そしてみんなでお寺へお参りし、絆を深める砂の塔を作るのです。

➡

วันที่ 13-15 เมษายนของทุกปีถือเป็นวันสงกราต์ของประเทศไทย
วันสงกรานต์ถือเป็นวันขึ้นปีใหม่ของไทยมาแต่โบราณ
ก่อนที่จะมีวันขึ้นปีใหม่แบบสากล
ในขณะที่ชาวต่างชาติรู้จักวันสงกรานต์ในฐานะของการละเล่น
สาดน้ำคลายร้อนที่โด่งดังไปทั่วโลก

ส่วนใหญ่แล้ว วันที่ 13 เมษายนของทุกปี
นอกจากจะเป็นวันสงกรานต์แล้ว
ยังถือเป็นวันผู้สูงอายุแห่งชาติอีกด้วย
ส่วนใหญ่แล้วผู้ที่มีอายุอ่อนกว่าจะไปรดน้ำดำหัวให้กับผู้ใหญ่
และหลังจากนั้นคนหนุ่มสาวก็ออกมาเล่นสาดน้ำกัน

ส่วนวันที่ 14 เมษายนของทุกปี
ถือเป็นวันครอบครัว
ในวันนี้หลายครอบครัวจะอยู่พร้อมหน้าพร้อมตากัน
สังเกตุได้ว่าส่วนใหญ่คนทีมาทำงานที่กรุงเทพฯ
ก็มักจะกลับบ้านที่ต่างจังหวัดเพื่อไปอยู่ครบครอบครัว
และพากันไปวัดเพื่อทำบุญตักบาตร
และที่สำคัญคือก่อเจดีย์ทรายร่วมกัน
เพื่อสร้างความสามัคคี